Jotunheimen og Tour de Norway

«Eg blir glad i hjarta mitt av Jotunheimen», sa Martha før me entra nasjonalparken. Etter dei siste dagane seier Mari seg fullstendig enig. Me er nÃ¥ ferdig med Jotunheimen, og det har vore nokre fantastiske dagar!

Etter Trondheimsopphaldet satt me oss i bilen med Jens igjen, i retning Otta. Otta ligg ganske langt øst i forhold til Jotunheimen. Me bestemte oss derfor for å sitte på med Jens litt vestover. Me hoppa av ved same breddegrad som Otta, berre lenger vest. Herfrå vandra me langs vegen over Valdresflya, mot Gjendesheim.

Det vart ein fabelaktig lett og fin tur, dÃ¥ me ENDELIG har fÃ¥tt vÃ¥r eigen «Tour de Norway-servicebil» (les: Jens og go’opelen). Dei tok Beistet og Raggabasten for oss, kom med mat- og klesforsyningar, og anna NPL-service undervegs.

Martha fekk til og med tørke dei våte fjellskoa i motorrommet i pausane. For ein fantastisk luksus!

Neste dag, litt utpå dagen, kom me til Gjendesheim. Herfrå var planen å gå Besseggen og Bukkalægret. Værvarselet for dei neste dagane viste store mengder regn, lyn og torden. Me såg det som uforsvarlig og kjedeleg å ta turen opp i høgden i slik vær. Denne dagen var det imidlertid greit vær, og me såg at me kunne nå å gå eit av fjella før det vart mørkt. Me tok derfor båten vestover langsmed Besseggen inn til Memurubu, og gjekk turen derfrå over Bukkalægret. Her vart Jens også med, og han forlot servicebilen.

Mari, med ein viss høgdeskrekk innabords, hadde heilt sidan me la opp ruta vore litt skeptisk til turen ned Bukkalægret, då kartet viser ein sti RETT ned ei fjellside- som eit stup. Kartet lyg aldri, og det var akkurat så bratt som forventa!

Likevel, nÃ¥r ein kjem nær gÃ¥r alt som regel mykje betre. I tillegg hjalp det enormt pÃ¥ Mari si mestringskjensle at me møtte to svenskar midt i fjellveggen – pÃ¥ sin første vandringstur nokon sinne. Dei hadde lest pÃ¥ Visit Norway at dette skulle vere ein nybyrjartur, og var mildt sagt litt sjokkert. Jens gjorde det heile i overkant spennande, dÃ¥ han plutseleg haldt pÃ¥ Ã¥ snubla pÃ¥ kanten av det brattaste. Men det gjekk bra, og me lo og koste oss ned fjellsida, om enn med ein del adrenalin i blodet.

Dette var vår første skikkelige topptur på turen, og utan sekkar (som me sendte heilt til Gjendebu med båten) var det heilt fantastisk! Ikkje minst var utsikten og omgivnadane spektakulære!

Me gjekk til Gjendebu, og fekk servert treretters middag. Perfekt avslutning på ein nydeleg dag!

Idag, etter lang og god frukost, vandra me mot Eidsbugarden og Fondsbu. Jens slo følge eit stykke, før han gjekk tilbake og tok båten tilbake til bilen. Han tok også med sekkane tilbake på båten. Vår helt!

Me har svevd over fjellet, plukka blåbær og kosa oss. Nå sit me på Fondsbu og har ete burger.
Deilig!

Vidare går turen ned til Tyinkrysset på asfalt, før me entrar Skarvheimen og deretter Hardangervidda. Nå skal me gå imøtes med Tour de Norway-bilen og Jens, før me saman med dei slår opp teltet for natta. Me har det fantastisk fint!